Dost bildin bu âlemi her lafa kandın gönül Her yüzüne güleni hemen dost sandın gönül Riyâkarlık gördükçe dosttan usandın gönül Gönül ey vay bu gönül ah edip yandın gönül   Vefâsızlık görsen de seversin vefâ ile Dost derdi kabûlüm der çekersin cefâ ile                             Nefse yenik dünyadan kim...

Bir zamanlar bir zaman varmış,öyle bir zamanmış ki herkes kendi çıkarları için yaşar,sağ eliyle kazandığını sol eliyle bile paylaşmazmış.Herkes yalnızmış.Aslında dünya çok kalabalıkmış ama kimse kimseyle konuşmaz,sadece önlerindeki işi yapar,kazandıklarını kendilerinden bile sakınır,varsaydıkları hatta geleceği bile meçhul olan bir gelecek için birikim yaparlarmış.Masalın bir kahramanı yokmuş,çünkü herkes kendine göre yalnızca kendisi kahramanmış,zaten masal anlatan da yokmuş... Hal böyle olunca zamanla insanlar...