Ah şu Kız Kulesi'nin aklı olsa da Galata'ya varsa. Öyle ya İstanbullu bir aşk bizim yaşadığımız; Sakalları şiirle karışık, kitap kokan, rüzgarla konuşan adam... Boynumda şal uçurtma olmuş, ayaklarımı yerden keser, İlk şiirler söylenmeden yıllardır içimde büyür sevdan ile keder. Gülümseyen hayaline bakıyorum penceremde; Yıldızlara bulandım, sesinle huzurlu sözler bu gece. Ses vermek için sana çırpınır bir haldeyim. Bana sevdiğin...

YEİS   Akşam üstleri geliyor Tam insanlar işten çıkarken, Salkım salkım tramvaylardan Bir güzel çocuk yüzüyle gülümsüyor Namussuz, akşam üstleri geliyor.   Neremden yakalıyor, bilmiyorum Ben tam sevmeye hazırlanırken On altı yaşındaki sevgilimi. Elini elimle tutmak Yirmi dört saatte bir Sıcak bir lâf dinlemek isterken.. Rezil... Tam o saatlerde geliyor !   Sait Faik (1906 -11 Mayıs 1954) Hoyrattır bu akşamüstüler...

(Yine de merhaba hayat. Akıp gitsede zaman hergeçen güne özlem duyasada insan)   Bir tabiat olayı varsay sevdamızı,anılarımızı,hayatlarımızı var say ki yağmur yağdı ve bir yağmurda ıslattık düşlerimizi. Bir kırlangıç başka bir iklime ,bir yaz sıcaklığına alıp götürdü umutlarımızı. Bir savaşta yitirdik bütün masumiyetimizi. Karasal bir iklimde geçiyor ömrümüz ; Yazları sıcak ve ölümlü kışları soğuk ve hükümlü. Anladım ki bir...

Düştük ademâbâda bahâdâr olamadukHem bu dâr-ı fenâda vefâkâr bulamadukBize herkes ahbâbdır hısım,eâzım,ecdâdİnsan dosta muhtacdır,tek yaradandır ehadHer kulda olur kusur dostu mağfiret etmeÂlîşan az bulunur âh ü zâr edip gitmeYalnızlığımız serden Cân'u-Can sohbet isterİçelim dost elinden bir kadeh âb-ı kevserDost,lâf-ı güzâf etmiş bundan mağdur olunmazDarb-ı mesel ne demiş,'Attığı taş baş yarmaz' Ağustos/2014 (cansel)...

  Ben sizi sevdim efendim ! Sadece ikinci çoğul cümlelerden bakmak zorunda olsamda size, Ben sizi gizli özne gibi ellerimde sakladım efendim. Sizden gidebilmek adına, kaç kez sınıfta kaldım bilmiyorum ama; Birinci dereceden çok yanıklar aldım.  Ben sizi sevdim efendim !  Gözleriniz içine baktığımda her defasında yaprak misali titrerdi yüreğim. Yağmur tanelerini karanlık akşamlarda tek tek sayacak kadar, Yahut güneşli bir günü gözlerinizde yaşayacak kadar....

  ŞAİRLER AĞLATIR..! Heceler diyarının prensi,Dilde cambaz,sözde yanlızdır o.Devrik kelimeler güreşinden bir kaç anı,O dönemeci dönünce belirir siması,Sevenleri ona şair der, sevmeyenleri başbelasıElif için ince ince kar yağdırdığı akşamlardaTelgrafın tellerine kuş kundurur,sonrada kurşunlar.Fuzuli olup acı alır acı satar,Bazen dervişin hu’suna ortak Bazen şarkıcının nidasına merhem olur.Hüzün devreder nesli paktınaMutluluk özlem duyduğu tek şey....İlham onun için rehber olsa daOnunkisi bir aşk hikayesi.Kalemine...

Bekleyecek olsa idim eğer,Bir gurbetçinin sıla hasreti kadarcık değilToprağın yağmura duyduğu özlemle beklerdimHer akşam çay da demlerdim…Eğer sevecek olsa idim birini,Bir kadının bir erkeği sevdiği kadarcık değilBir şairin kelimelere olan aşkı kadar severdim... (cansel)...

Bir hüzün bulutu İçimizi kemiren duygular Ölmeyi bekleyen bir hasta Etrafındakiler ise ağlar Gelir iken son dakikalar Hareketler hızlanır Doruğa çıkar heyecanlar Nemli gözler son kez bakar hastaya Hayatın değeri artar ölüme çeyrek kala Biraz sonra bu vakit önemsiz olacaktır Çünkü hemen yerini kavgalar alacaktır Misafir yola çıkmış, kafalar başka yerde Az önce yaşanan 15 dakika nerde? Ölü toprağa verilir, fikirler...

Kocaman şehirler  ve yalnızlıklar bırakıyorum geriye. Seni sana bırakarak ve istifade ederek tüm mutluluğundan. ruh-i revan bir toplumcu gerçekçi şairim işte,sana birkaç satır bıraktım geriye. Çekip gitmek, her zaman ayrılmak değildir umutlartından. Sana taze umutlar bırakacağım. Ve bir şarkı . ‘’ Gün ağardığı vakit boynum bükülür, uzaklara dalarım, gönlüm daralır. Sorma ne haldeyim, sorma kederdeyim, sorma yangınlardayım, sorma utanırım’’ Bir yangın...

Çok sevdiğim bi şiirin düzenlemesini yeniden yaptım pek değiştirmeden. İkinci tekile yazılan şiiri ikinci çoğul yaptım iki yabancı için. Keyifli okumalar.. Sağlıcakla dostlar..   "Sizi seviyordum bayım ve sizin haberiniz yoktu. Saçlarınızı izliyordum uzaktan; Kulağınızın arkasına düşüşü ve gözleriniz herkesten başkaydı işte. Güldüğünüz zaman yukarıya bakardınız; Yukarı kalkan başınız ve gülen gözleriniz vardı. Ne güzeldiler..   Siz bilmiyordununuz efendim; ben sizi...

Gönlüm dalgalı yine  Gözlerim yağışlı Tükenmiyor bu deniz Hissettirmeden okyanus olmuş içimin denizi Tükenir mi bir okyanus sağanak yağışla Gök gürültülü,fırtınalı mı olmak lazım illa Bardaktan boşanırcasına   Tükenmeli bu okyanus Taşmasın istiyorum  Yer yok bende hortumlara   Dur gönlüm Dalgalarını taşırma etrafa Zarar görmesin kimse bu iç savaştan Kendine dön Sakin,dingin haline Kıyıya vurdukça huzur veren rengine   ÖZLEM BİLEN...

Neydi bu yutkunmama engel olan şey? Ayrılığın acısı mı? Özlemin yakıcılığı mı? Bir daha ne zaman görecektim buraları. Hayat,bir kere de beni mutlu etseydin. Ne ben gitseydim ne de zaman bitseydi. Her şey öylesine yitik ve bitik ki. Duygularimi anlatabilir miydim? Kelimelerim eksikti. İçimdeki acı tarifsizdi. ZÜMRÜDÜANKA...

Dost bildin bu âlemi her lafa kandın gönül Her yüzüne güleni hemen dost sandın gönül Riyâkarlık gördükçe dosttan usandın gönül Gönül ey vay bu gönül ah edip yandın gönül   Vefâsızlık görsen de seversin vefâ ile Dost derdi kabûlüm der çekersin cefâ ile                             Nefse yenik dünyadan kim...

Cânanın ahvalinden candan bizâr olmuşuzBedreftâr yâr elinden ışkdan abkâr olmuşuzBir nebze yok mudur bu sâkide ademiyyetAb-ı engûr içmekden câna ağyâr olmuşuzDûra-dûr şedâidden aceb var mıdır penâhZira bu zâlimden nedim-i meyhâr olmuşuzNe can bıraktı tende ne asûde hâb-ı nûşînMecal kalmadı gayrı hepten bidâr olmuşuzGörmeziz hiç kimseden iflah için iâneIstıbar etsek n'ola derdden abşâr olmuşuzAferîdgâr hakkı çün rücû et Cân u canaAb-ı ahmer...

Masumlara kıyana alemi gûristân idelim Birlikte bu dünyayı bahr-i gülistân idelim (cansel)...

    Ey Aşk!Seni tanıdıkçaHer gün yeni bir penceredenBakıyorum hayataHer açılan pencereYeni bir umut oluyor ufkumdaVe anlam kazanıyor seninle ifadelerSana açılırken pencerelerHayaller kuruyorum alaca karanlıktaUmuda sevdaya ve dahası sanaTamda tutunmuşkenKırık kanadımla sanaMasal bitti diyorsun ansızınÜşü(şü)yor mısralarım yokluğunlaVe ardından zifir düşüyor günlere,gecelereSensizlik buhran gibi düşüyor hecelereYıldızlar aramakla bulunmuyorBiliyorum yakınımdalar oysaBu sevda masalındaYaralar sarmakla kapanmıyorYar yarayı sarmayıncaYokluğunda kanıyor hepYar yanımda olmayınca..Hüznün aynasında görünüyor...

Lutfedilen bu cânı cân içinde taşıyan Ey benim candan içre cânumdan öte annem Var mıdır senden gayrı bu sevgiyi hak eden Ey benim candan içre cânumdan öte annem Rengarenk çiçek açmış gönlün sanki lâlezâr Gülî avucun derûn be in cihet gülîzar Meh-peyker,melek sîma,sen ki ilmî amûzgâr Ey benim candan içre cânumdan öte annem Kah gamlanır ağlarsın akar gözyaşın simîn Kah rüzgarda...

Yağmurlu bir İstanbul akşamıydı gözlerinin gözlerime değişi Ve kardeşimi son görüşüm o yağmurun altında çocuk masumluğuyla dönerken. Şimdi yollar uzun yollar aramızda dert. Sonbahar yaprakları dökmekle mükellefti çocukluğumuz. Evet şimdi gidiyorum. Biliyorum ki bu yağmur ardımda bıraktıklarımın gözyaşı, Bir de gözyaşlarım belli olmasın diye yağan üzerime. Mutsuz yollar geçtim, saatler geçtikçe değişti tabelalar;  Geçen her kilometrede katlandı mutsuzluğum. Gidiyorum ama ne...